Αρχές Δεκέμβρη και μόλις που προλαβαίνουμε την λήξη της περιόδου. Από τον περασμένο μήνα, τα τσιπουροκάζανα έχουν πάρει φωτιά. Στο σχολείο, η ζύμωση και η απόσταξη, ήταν δύο έννοιες, με τις οποίες δεν τα πήγαινα ποτέ καλά. Ίσως τελικά να ήταν αυτός ο λόγος που ήθελα να δω από κοντά, πώς γίνεται από το σταφύλι, να βγαίνει αυτό το διάφανο και ολοκάθαρο, οινοπνευματώδες ποτό, σαν…το … Συνεχίστε την ανάγνωση Παραδοσιακά τσιπουροκάζανα…και το «δάκρυ της Παναγίας».

Του Μιχάλη Μαγνήσαλη Χρόνος ανάγνωσης: 1 λεπτό Σημείο συναντήσεων όλων των κοινωνικών και πολιτισμικών στρωμάτων, η Πλατεία Αριστοτέλους. Τη νύχτα η καρδιά της πόλης εξακολουθεί και χτυπά εδώ. Η πλατεία σχεδιάστηκε από τον Γάλλο αρχιτέκτονα Ερνέστ Εμπράρ, το 1917, αμέσως μετά την μεγάλη πυρκαγιά που αποτέφρωσε το κέντρο της Θεσσαλονίκης.  Συνεχίστε την ανάγνωση Πλατεία Αριστοτέλους τη νύχτα

Η τέχνη και το μεράκι των μαστόρων της Ηπείρου, φαίνεται ότι δεν έμεινε μέσα στα όρια του τόπου τους, αλλά έφτασε σε διάφορα σημεία της Ελλάδας. Ένα από αυτά είναι η κοιλάδα του ποταμού Κρουσοβίτη, στον ορεινό όγκο βορειοανατολικά του Σιδηροκάστρου Σερρών. Οι πηγές του, βρίσκονται στην περιοχή μεταξύ των χωριών Αχλαδοχώρι (Κρούσοβο επί τουρκοκρατίας) και Καρυδοχώρι. Στην διαδρομή του περνάει από την περιοχή Φαιά … Συνεχίστε την ανάγνωση Tα πέτρινα γεφύρια στην κοιλάδα του Κρουσοβίτη

Αν ήμουν χορευτής, ή αν σχεδίαζα αεροπλάνα, ή ακόμα αν έπρεπε να γράψω ένα κείμενο με θέμα την ελευθερία, σίγουρα θα είχα εμπνευστεί από αυτό το υπέροχο πλάσμα. Χορευτής του ανέμου, τέλεια ζωντανή πτητική μηχανή, ή πρεσβευτής της ελευθερίας, ο αργυροπελεκάνος είναι ένα από τα μεγαλύτερα πουλιά στον κόσμο. Ταξιδέψαμε πριν ακόμα ξημερώσει, για να είμαστε με το πρώτο φως στην λίμνη Κερκίνη, στα βόρεια … Συνεχίστε την ανάγνωση Χορεύοντας με τον άνεμο: Μια μέρα στην χώρα των Αργυροπελεκάνων.

Αρχαίοι μύθοι και λαογραφικοί θρύλοι μας προκάλεσαν να επισκεφθούμε, ένα εντυπωσιακό δημιούργημα της φύσης. Ακολουθώντας την παλιά διαδρομή, από Θεσσαλονίκη με κατεύθυνση ανατολικά, ανάμεσα στις λίμνες Κορώνεια και Βόλβη, συναντάμε τις «Νυμφόπετρες». Μια σειρά από ιδιόμορφους, όρθιους ασβεστολιθικούς βράχους, που έχει ανακηρυχθεί «Μνημείο της φύσης». Σύμφωνα με έναν αρχαίο μύθο, οι Νυμφόπετρες ήταν μια ομάδα από κυνηγούς, οι οποίοι σε μια από τις εξορμήσεις τους, … Συνεχίστε την ανάγνωση Μνημεία της φύσης – Νυμφόπετρες

Ήξερα που θα την βρω. Στην πόλη μου, την Θεσσαλονίκη, ο σιδηροδρομικός σταθμός βρίσκεται πολύ κοντά στο κέντρο. Οι γραμμές διασχίζουν τις δυτικές συνοικίες πριν πάρουν κατεύθυνση για Αθήνα, ή για Αλεξανδρούπολη. Οι πολλές και μεγάλου μήκους βοηθητικές γραμμές του σταθμού, φτάνουν μέχρι αρκετά μακρυά και από γραμμές ελιγμών, έχουν καταλήξει να είναι η τελευταία κατοικία των παλιών τραίνων. Προχωράω λίγα μόνο βήματα, από την … Συνεχίστε την ανάγνωση Τα τρένα έχουν ψυχή;

Την εποχή της Οθωμανικής αυτοκρατορίας, η επίσκεψη στα δημόσια λουτρά αποτελούσε μέρος της κουλτούρας των ανατολικών λαών. Εκτός από τον κύριο ρόλο τους που ήταν η προσωπική υγιεινή, τα Χαμάμ όπως λέγονται στην τουρκική γλώσσα, ήταν και μέρη χαλάρωσης και κοινωνικών συναντήσεων. Τα περισσότερα από αυτά, ήταν μοναδικά δείγματα εξαιρετικής αρχιτεκτονικής ομορφιάς. Ένα από τα πολλά που λειτούργησαν στην Ελλάδα, βρίσκεται στο κέντρο της Θεσσαλονίκης. … Συνεχίστε την ανάγνωση Λουτρά «Παράδεισος» στο κέντρο της Θεσσαλονίκης (Μπέη Χαμάμ)