Καλοκαίρι χωρίς ηλιοτρόπια δεν γίνεται

Χρόνος ανάγνωσης: 1 λεπτό

Ολόκληρο το καλοκαίρι τα ηλιοτρόπια γεμίζουν τα λιβάδια με το εντυπωσιακό κίτρινο χρώμα τους. Η ονομασία τους προέρχεται από το γεγονός ότι η κεφαλή τους ακολουθεί τον ήλιο κατά τη διάρκεια της ημέρας και στρέφεται πάλι προς την ανατολή το πρωί. Η κίνηση αυτή σταματά μετά την άνθηση και την γονιμοποίηση των ανθέων. Στην υπόλοιπη διάρκεια της ανθοφορίας τους, παραμένουν στραμμένα προς την ανατολή.

Περισσότερο γνωστά είναι με την ονομασία «Ηλίανθος». Μετά την ελιά, είναι το δεύτερο σημαντικότερο ελαιοδοτικό φυτό. Το ηλιέλαιο συνίσταται για τηγάνισμα επειδή η θερμοκρασία καπνίσματος του είναι υψηλότερη από εκείνη του ελαιόλαδου. Οι ηλιόσποροι τρώγονται αποξηραμένοι ή καβουρντισμένοι ενώ οι πολύ μικροί χρησιμοποιούνται ως πτηνοτροφή. Στην πραγματικότητα δεν υπάρχει μέρος του φυτού που να μην έχει κάποια διατροφική ή εμπορική χρησιμότητα.

Το κίτρινο ήταν το αγαπημένο χρώμα του διάσημου Ολλανδού ζωγράφου Βίνσεντ Βαν Γκονγκ. Τα ηλιοτρόπια ήταν επίσης ένα από τα αγαπημένα του θέματα. Σε μια επιστολή προς την αδελφή του το 1890 είχε γράψει για αυτά, ότι «είναι μία εικόνα που του γεννούσε γαλήνη και οικειότητα και όπως κάποιος μπορεί να φαντασθεί, διαθέτει μία ζωτική λάμψη και μορφή, που έχει τη δυνατότητα να τον εμψυχώσει και να του γαληνεύσει το πνεύμα στις ταραγμένες περιόδους της ζωής του».

Η αναπαραγωγή, δημοσίευση, τροποποίηση, ή εκμετάλλευση των φωτογραφιών, video, κειμένων και λογότυπων που περιλαμβάνονται στον παρόντα ιστότοπο για οποιαδήποτε χρήση προσωπική ή εμπορική χωρίς προηγούμενη γραπτή άδεια, απαγορεύται αυστηρά βάσει του Νόμου 2121/93 (όπως έχει τροποποιηθεί μέχρι σήμερα), του Νόμου 4481/2017 περί διαδικτυακής προσβολής δικαιωμάτων πνευματικής ιδιοκτησίας και συγγενικών δικαιωμάτων (ΕΔΠΠΙ), του Νόμου 4708/2020 περί ενίσχυσης της προστασίας πνευματικών δικαιωμάτων στο διαδίκτυο και των διεθνών συμβάσεων περί προστασίας πνευματικών δικαιωμάτων.