Πώς το έκανα; #1 – Όταν αυτός ο περίεργος τύπος με κοίταξε στα μάτια

Σε αυτή τη σειρά άρθρων εξηγώ πώς δημιούργησα μερικές από τις καλύτερες φωτογραφίες μου. Μερικές φορές λένε πρέπει να σε θέλει και η τύχη. Όμως για να είσαι τυχερός, πρέπει να είσαι στο σωστό σημείο τη σωστή στιγμή και να αντιδράσεις άμεσα. Από τη στιγμή που εμφανίζεται η ευκαιρία, μέχρι την έμπνευση και το μαγικό «κλικ», περιγράφω εκείνα τα συναρπαστικά δευτερόλεπτα.

Η φωτογράφιση άγριων ζώων έχει διαφορετικές απαιτήσεις από άλλα είδη φωτογράφισης. Τα ζώα αντιδρούν με βάση το ένστικτο. Δεν  πρόκειται να μας ποζάρουν, είναι αεικίνητα και αν νιώσουν ότι παραβιάζουμε τα όριά τους, θα απομακρυνθούν και εμείς θα μείνουμε κυριολεκτικά με τη μηχανή (και την επιθυμία) στο χέρι. Γι’ αυτό πρέπει να είμαστε γρήγοροι και ακριβείς, ώστε να μη χαθεί μια εικόνα που μπορεί να εμφανιστεί μπροστά μας για μία και μοναδική φορά.

Το κίνητρο

“Τι γυρεύεις εδώ στο βασίλειό μου; Καλύτερα μη πλησιάσεις άλλο, γιατί θα ανοίξω τα πελώρια μου φτερά και θα αρχίσω να χορεύω με τον άνεμο”. 

Συνάντησα αυτόν τον ξεμαλλιασμένο τύπο ένα ξημέρωμα, με το πρώτο φως του ήλιου να χρωματίζει τον ορίζοντα. Αλήθεια…τέτοιο βλέμμα δεν έχω ξανασυναντήσει.

Ο αργυροπελεκάνος είναι ένα από τα μεγαλύτερα σε μέγεθος πουλιά στον κόσμο, με ύψος που ξεπερνάει το ένα μέτρο και άνοιγμα φτερών έως 3,20 μέτρα. Δείχνει ιδιαίτερη προτίμηση στους υδροβιότοπους της Ελλλάδας για την αναπαραγωγή του. Θεωρείται ένα από τα σπανιότερα είδη πουλιών και προστατεύεται από διεθνείς συνθήκες.

Από το άρθρο μου «Χορεύοντας με τον άνεμο» που δημοσιεύτηκε στις στις 18-11-2019.

Το ταξίδι

Ήταν μια συνάντηση που με σημάδεψε. Φέρνω αυτη την εικόνα ζωντανή στο μυαλό μου ξανά και ξανά. Ήταν φθινόπωρο και ο καιρός είχε ήδη αρχίσει να “κρυώνει”. Είχα φτάσει ξημερώματα στο λιμανάκι του Λιθότοπου, εκεί που είναι το φράγμα. Μέσα στο ημίφως, η πλάβα γλυστρούσε πάνω στα νερά της Κερκίνης. Ο έμπειρος βαρκάρης είχε βάλει πλώρη ολοταχώς, για τις αποικίες των αργυροπελεκάνων. Είναι από τα μεγαλύτερα πουλιά στον κόσμο, με άνοιγμα φτερών που μπορεί να φτάσει μέχρι και τα τρία μέτρα και είκοσι εκατοστά.

Η στιγμή του “κλικ”
 Εκείνη τη μέρα και ενώ είχα στρέψει την προσοχή μου στα πουλιά, που άλλα κολυμπούσαν  και άλλα φτερούγιζαν στην αριστερή μεριά της πλάβας, ακούω τον βαρκάρη να μου ψιθυρίζει: “Πίσω σου…γύρνα σιγαααααά σιγά……”

Είχε πλησιάσει από την άλλη πλευρά, σε απόσταση μικρότερη από 5-6 μέτρα. Αναγκάστηκα να γυρίσω αμέσως το δαχτυλίδι του zoom στο ελάχιστο που είχα στη διάθεσή μου. 150mm σε συνδυασμό με τον 1.6 συντελεστή της crop μηχανής μου ισοδυναμούσε με εστιακή απόσταση 240mm. Έκανα το κλικ σκεπτόμενος ότι αν τον είχα αντιληφθεί λίγο νωρίτερα, θα είχα τον είχα ολόκληρο μέσα στο κάδρο. Όμως αυτό που κάνει αυτή τη φωτογραφία ξεχωριστή, δεν είναι ούτε οι λεπτομέρεις από το ατημέλητο φτέρωμά του, ούτε οι ιδιαίτεροι σχηματισμοί του τεράστιου ράμφους του. Είναι αυτό το επίμονο, γεμάτο περιέργεια βλέμμα. Τοποθέτησα το ένα μάτι στο αριστερό κάθετο τρίτο και φρόντισα να βρίσκονται και τα δύο του μάτια στο επάνω οριζόντιο τρίτο. Εστίασα στο κέντρο του κάδρου. Ο ήλιος ήταν κόντρα και λίγο αριστερά, όμως δεν ήταν ακόμα πολύ δυνατός, επειδή ήταν πολύ νωρίς το πρωί. Πήρα φωτομέτρηση από το σημείο στο οποίο εστίασα. Έτσι κατάφερα να “γράψει” σωστά η κάπως σκιερή του μύτη και η αριστερή του πλευρά (δεξιά στη φωτογραφία) και άφησα να υπερφωτιστεί ελαφρά η δεξιά του πλευρά (αριστερά στη φωτογραφία). Η ομίχλη λειτουργούσε σαν ένας μεγάλος διαχυτήρας. Αυτό σε συνδυασμό με το πολύ ρηχό βάθος πεδίου του μεγάλου τηλεφακού και με το white balance ρυθμισμένο για φως ημέρας (5500 Κ), έκανε τις πορτοκαλί ανταύγειες της ανατολής να δώσουν μια ατμοσφαιρική αίσθηση στο φόντο.

Η διαδρομή

78 χιλιόμετρα και 1 ώρα οδήγηση από Θεσσαλονίκη, ή 32 χιλιόμετα και 35 λεπτά οδήγηση από Σέρρες. Και στις δύο περιπτώσεις θα κινηθούμε με ασφάλεια στον σύγχρονο αυτοκινητόδρομο, με εξαίρεση τα τελευταία 20 χιλιόμετρα, από τον κόμβο της Ηράκλειας μέχρι τον Λιθότοπο. Από το λιμανάκι του λιθότοπου ξεκινάνε οι πλάβες που θα μας πάνε στις αποικίες των πουλιών. Στην περιοχή υπάρχουν αρκετά καταλύματα και καταστήματα εστίασης για την εξυπηρέτησή μας. Επίσης λειτουργεί και γραφείο ενημέρωσης επισκεπτών. 
Κατα μήκος της διαδρομής προς τα βόρεια, θα συναντήσουμε αρκετά ξύλινα ψηλά παρατηρητήρια, στα οποία μπορούμε να ανέβουμε και να φωτογραφίσουμε από μια διαφορετική οπτική γωνία.

Το σημείο της φωτογράφισηςΛίμνη Κερκίνης 41.165135, 23.202772

Διαβάστε ολόκληρο το άρθρο από την επίσκεψή μου στην “χώρα των αργυροπελεκάνων” εδώ.


Καθημερινά παρέχω εκπαίδευση και συμβουλευτική σε επαγγελματίες που θέλουν να φτιάχνουν μόνοι τους τα video για την προώθηση της δουλειάς τους.

Χρειάζεσαι καθοδήγηση; Θα χαρώ να μιλήσουμε! Εδώ κάνουμε απλά όλα αυτά που φαίνονται πολύπλοκα. Η πρώτη μας διαδικτυακή συνάντηση δεν έχει κόστος.


Δείτε περισσότερα Video Tips & Clicks


Η αναπαραγωγή, δημοσίευση, τροποποίηση, ή εκμετάλλευση των φωτογραφιών, video, κειμένων και λογότυπων που περιλαμβάνονται στον παρόντα ιστότοπο για οποιαδήποτε χρήση προσωπική ή εμπορική χωρίς προηγούμενη γραπτή άδεια, απαγορεύται αυστηρά βάσει του Νόμου 2121/93 (όπως έχει τροποποιηθεί μέχρι σήμερα), του Νόμου 4481/2017 περί διαδικτυακής προσβολής δικαιωμάτων πνευματικής ιδιοκτησίας και συγγενικών δικαιωμάτων (ΕΔΠΠΙ), του Νόμου 4708/2020 περί ενίσχυσης της προστασίας πνευματικών δικαιωμάτων στο διαδίκτυο και των διεθνών συμβάσεων περί προστασίας πνευματικών δικαιωμάτων.